Elektromagnetische relais zijn over het algemeen samengesteld uit ijzeren kernen, spoelen, armaturen, contactrieten, enz. Zolang er aan beide uiteinden van de spoel een bepaalde spanning wordt aangelegd, zal er een bepaalde stroom in de spoel vloeien, wat resulteert in een elektromagnetisch effect, en de Het anker zal de trekkracht van de terugstelveer overwinnen en zich naar de ijzeren kern aantrekken onder invloed van elektromagnetische aantrekkingskracht, waardoor het anker wordt aangedreven. Het bewegende contact en het statische contact (normaal open contact) worden naar elkaar toe getrokken.
Wanneer de spoel wordt uitgeschakeld, verdwijnt ook de elektromagnetische zuigkracht en keert het anker onder de reactiekracht van de veer terug naar de oorspronkelijke positie, zodat het bewegende contact en het oorspronkelijke statische contact (normaal gesloten contact) worden aangetrokken. Op deze manier worden het aanzuigen en loslaten bereikt, om het doel van het geleiden en afsnijden in het circuit te bereiken.
Voor de "normaal open en normaal gesloten" contacten van het relais kan dit als volgt worden onderscheiden: de statische contacten die zich in de open toestand bevinden wanneer de relaisspoel niet bekrachtigd is, worden "normaal open contacten" genoemd; de statische contacten die zich in de verbonden toestand bevinden, worden "normaal open contacten" genoemd. Het is een "normaal gesloten contact".
Het magnetische systeem van het elektromagnetische spanningsrelais heeft twee spoelen, de spoeluitgang is verbonden met de basisterminal, de gebruiker kan naar behoefte in serie en parallel aansluiten, zodat het instelbereik van het relais kan worden verdubbeld.
Engels
